اطلاعات بیشتر
کتاب "شبیه مریم"به قلم اکرم صادقی، باموضوع روایتی از زندگی بانو فضه خادمه حضرت زهرا (س)، این کتاب دارای نه فصل می باشد.
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
فضه که تاب گرسنگی نداشت کیسه آرد را برداشت تا خمیری درست کند و نانی بپزد اما کیسه خالی بود. بدون اینکه جلب توجه کند به کیسه خرما نگاه کرد. کیسه خرما هم خالی بود. به بانویش نگاه کرد و فهمید بانویش از نداشتن آرد و خرما اطلاع دارد. فضه قصد کرد به دیدار حوریه برود و در آنجا شکمش را سیر کند. زینب گوشه دامنش را کشید. فضه با دیدن چهره رنگ پریده زینب متوجه گرسنگی اش شد. نمی توانست زینب را تنها بگذارد و با او مشغول بازی شد تا گرسنگی را فراموش کنند. او را با هسته های خرمایی که جمع کرده بود سرگرم کرد. زینب هسته خرمایی برداشت و با شادمانی به سمتی دوید و وارد اتاق فضه شد. فضه هم او را دنبال کرد.
پیامبر وارد خانه شد. فضه در میان سروصدا و شادی زینب صدای پیامبر را شنید که احوال حسن و حسین را می پرسید و با نویش گفت:«امروز در خانه چیزی برای خوردن نبود علی وقتی خواست بیرون برود فرمود: حسن و حسین را با خودم میبرم تا گریه نکنند و از تو غذا نخواهند».
پیامبر از خانه فاطمه بیرون رفت تا علی را بیابد. پیامبر ایشان را در نخلستان یکی از یهودیان مشغول آب کشی و حسن و حسین را مشغول بازی دیده بود که مقداری خرما نزدشان بوده به علی فرموده بود: «پیش از گرم شدن هوا حسن و حسین را به خانه برنمیگردانی؟»
-یا رسول الله وقتی از خانه خارج شدم غذایی در خانه نداشتیم. صبر کنید قدری خرما برای فاطمه تهیه کنم. من با این یهودی قرار گذاشته ام در مقابل هر دلو آب، یک دانه خرما بگیرم.
وقتی قدری خرما تهیه شد آنها را در دامن لباسشان ریختند و به منزل بازگشتند. فضه که رفتار بانویش را دید از خودش خجالت زده شد که این همه به غذا و سیر شدن شکمش اهمیت میدهد. با نویش گفتند: «پدرم من را نهی کرد از اینکه از علی چیزی بخواهم و به من فرمود: اگر چیزی به خانه آورد که هیچ، وگرنه از او چیزی مخواه.»
و به همسرشان علی فرمود:«من از خدا شرم دارم به تو چیزی تحمیل کنم که قدرتش را نداری».
فضه با نویش را تکیه گاه و مایه آرامش همسرش می دید به یاد سخنان ام سلمه درباره خدیجه افتاد؛ به راستی که این بانو هم فرزند همان شیرزن مکی بود.
برگرفته از صفحات 104 و 105 کتاب
مشخصات
