اطلاعات بیشتر
قرآن، کتاب تبیین است، تبیین قرآن به معنای آن است که خود نه تنها روشن و آشکار است، بلکه می تواند امور دیگر را روشن کند و از تاریکی ناشناختگی و به آمیختگی غیر قابل شناخت، بیرون آورد؛ از همین رو خدا در توصیف قرآن می فرماید:
«نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَاناً لِكُلِّ شَيْءٍ»
ما بر تو کتاب را فرو فرستادیم که تبیان و روشنگر هر چیزی است.
پس روشن است که انسان موحد و قرآنی نه تنها خود اهل تدبر در قرآن است، بلکه آیات و معارف قرآن را برای دیگران «تبیین» میکند.
تبیین معارف و حقایق، وظیفه دائمی اولیاء و بزرگان بوده است و امروزه با هجمه غیر قابل توصیف دشمن «تبیین» اهمیت و فوریتی ویژه پیدا کرده است.
پس بجاست که آیات قرآن با رویکرد سوالات امروزی مخاطبان و مقابله با حیله های دشمن «تبیین» شود...
و کتاب حاضر با چنین هدفی جمع آوری و تدوین شده است.
در بخشی از کتاب می خوانیم:
تبیین قرآنی
اگر کسی بخواهد شخصیت مؤمن را بشناسد، یکی از پایه های اصلی شخصیتی مؤمن «عزتمندی» اوست. نمای بیرونی شخصیت مؤمن حاکی از عمق عزت نفس او هست. همانند یک ساختمان که نماکاری آن ،یک جلوه و زیبایی به ساختمان می دهد؛ هر کسی مؤمن را از بیرون میبیند باید بگوید چقدر شخصیت مؤمن زیبا و باشکوه هست!
این از امتیازات و اختصاصات زندگی مؤمنانه هست. مؤمن شدی عزیز می شوی. عزت نفس پیدا می کنی. مرکز این عزت، منبع این عزت کجاست؟ خداوند متعال در آیه دهم سوره مبارکه فاطر می فرماید:
(من كان يريدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جميعاً )
کسی که عزت می خواهد، پس باید آن را از خدا بخواهد زیرا همه عزت ویژه خداست.
و این مضمون در قرآن بسیار تکرار شده است. این آیه سیاقش آن نیست که بخواهد اختصاص عزت به خدا را بیان کند، به طوری که غیر از خدا کسی دستش به آن نرسد و نمی خواهد بفرماید هر کس در طلب عزت برآید، چیزی را طلب کرده که وجود ندارد، و ناشدنی است، بلکه معنایش این است که هر کس عزت می خواهد باید از خدای تعالی بخواهد، زیرا عزت همه اش ملک خدا است و هیچ موجودی نیست که خودش بالذات عزت داشته باشد. چون غیر از خدای عزوجل هر کسی را فرض کنی، در ذاتش فقیر و در نفسش ذلیل است، و چیزی را که نفعش در آن باشد مالک نیست، مگر آنکه خدا به او ترحم کند و سهمی از عزت به او بدهد. هم چنان که این عزت را بین خودش پیغمبرش و مومنین تقسیم کرده است ،البته در صدر مؤمنین، اهل بیت هستند ولی این عزت به دامنه های این قله ها هم سرازیر میشود یعنی پیروان اهل بیت علیهم السلام.
این عزت را باید حفظ کرد. بعضی ها مثل آب خوردن عزت فروشی می کنند. در حالی که این عزت از مختصاتی است که خداوند متعال به مؤمنین هدیه کرده است و اصلاً غیر قابل فروش است.
اسلام عزت را برازنده انسان مسلمان می داند و به هیچ وجه، به پویندگان راه خود اجازه نمی دهد که عزت و کرامتشان را از دست بدهند و ذلت را بپذیرند. عزت را در وابستگی به کفار جستن، خصلتی منافقانه است. زیرا عزت همواره از "علم" و" قدرت" سرچشمه می گیرد و اینها (کفار) که قدرتشان ناچیز و علم شان نیز همانند قدرتشان ناچیز است، کاری از دستشان ساخته نیست که بتوانند منشأ عزتی باشند.
در ادامه آیه فوق بیان می دارد که عزت واقعی، در سایه ایمان و عمل صالح به دست می آید؟ و راه مؤمنان که عزت را از طریق ایمان و عمل صالح می جویند، راه رشد و تکامل است و راه دیگران که عزت را از طریق فریب و نیرنگ می خواهند محو و هلاکت است.
چالش و جدال ناپایان حق و باطل در طول تاریخ، نزاع میان عزت و ذلت است. زندگی پیامبران علیهم السلام درس نامه عزت مندی است. عزت هابیل در چنگال قابیل، تبر ابراهیم علیه السلام در بتکده نمرود و عزت ابراهیم علیه السلام در شعله های ذلیل آتش، عزت اسماعیل علیه السلام زیر تیغ ذلیل خنجر، عزت یوسف علیه السلام در بازار برده فروشان مصر، عزت موسی علیه السلام در دربار فرعون، عزت حضرت محمد صلی الله علیه وآله در میان مشرکان و یهود و منافقان، عزت امام علی علیه السلام در میان ناکثین و مارقین و قاسطین، عزت حسنی در صلح قهرمانانه و عزت حسینی در گودال قتلگاه... .
بیشترین دشمنی دشمنان انقلاب اسلامی نیز در همین حیطه در جریان است. یعنی عزت و استقلال که اصلی ترین شعار و دستاورد انقلاب است بیش از سایر موضوعات مورد هجمه دشمن قرار گرفته است. دشمنان در صدد این هستند که این طور القاء کنند که اصل مشکلات کشور در بخش های مختلف ناشی از پافشاری نظام روی استقلال خود است و اگر از این حوزه کوتاه بیاید مشکلات مردم حل می شود در صورتی که کشور هر دستاورد مهم و حیاتی که به دست آورده است به واسطه روحیه عزت مداری و استقلال طلبی بوده است. در واقع دشمنان می دانندکه نقطه قوت اصلی نظام در چه آرمان و شعاری است. لذا همان را هدف قرار داده است. لذا این عرصه احتیاج ضروری به تبیین دارد.
برگرفته از صفحات 291 الی 293 کتاب
