اطلاعات بیشتر
آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی مرجع عالی قدر شیعیان , از شاگردان برجسته مکتب فقهی , اخلاقی . عرفانی امام خمینی رحمت الله علیه در ایام محرم و صفر سالهای اخیر , در جلسات درس اخلاق و معارف اسلامی خود به بررسی ابعاد گوناگون حرکت و قیام امام حسین علیه السلام پرداخته اند که متن این مباحث تحت عنوان سلوک عاشورایی منتشر می شود."امر به معروف و نهی از منکر" منزل دوم از این مجموعه ارزشمند است که توسط انتشارات موسسه پژوهشی فرهنگی مصابیح الهدی به علاقه مندان معارف ناب اهل بیت علیهم السلام تقدیم می گردد.
این کتاب شامل دوازده جلسه سخنرانی آیت الله مجتبی تهرانی است .در این سخنرانی ها مباحثی چون : ابعاد حرکت و قیام امام حسین علیه السلام،حرکت نفی یی امام حسین علیه السلام،حرکت نهی یی امام حسین علیه السلام،امر به معروف و نهی از منکر،مهم ترین هدف امام حسین علیه السلام،تحلیل هدف قیام امام حسین علین السلام در قالب عناوین شرعی،تبیین هدف از قیام در کلام امام حسین علیه السلام،مراتب نهی از منکر در روایات،ایستادگی حضرت ابوالفضل علیه السلام در راه دین،نهی تز منکر واجب مطلق است،لحظات آخر ظهر عاشورا و ...
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
می نویسند روز عاشورا،اول اصحاب به میدان رفتند و یکی پس از دیگری شهید شدند.بعد هنگامی که دیگر کسی از اصحاب باقی نمانده بود،نوبت به بنی هاشم رسید.اینجا است که «جون»غلام امام حسین علیه السلام خدمت حضرت آمد و سلام کرد.حضرت جواب سلامش را دادند.عرض کرد که اجازه بدهید من هم به میدان بروم.حضرت به او فرمود:«أنت فی إذنٍ مِنی»؛یعنی نمی خواهد او به میدان بروی!من به تو رخصت می دهم که بروی و از اینجا دور شوی.
تو در خوشی ها با ما بودی،حالا خودت را به بلای ما مبتلا نکن! جون یک غلام سیاه است.او از آن کسانی بود که امام علی علیه السلام او را خرید و به ابوذر رضی الله عنه بخشید.حتی با ابوذر رضی الله عنه به ربذة هم رفت.وقتی ابوذر علیه السلام وفات کرد،جون دوباره به خانه امام علی علیه السلام برگشت و سال ها در خدمت حضرت علی علیه السلام بود.بعد هم سال ها در منزل امام حسن علیه السلام بوده.و بعد از آن هم به خدمت امام حسین علیه السلام آمد.امام حسین علیه السلام هم او را به امام زین العابدین علیه السلام داده بودند تا اینکه همراه کاروان به کربلا آمد.
و قتی حضرت به او فرمود:«أنت فی إذنٍ منی»،این حرف خیلی روی او اثر گذاشت.می نویسند:«فوقع جونُ عَلَی قَدَمی الحُسین یقبِلُهُ»؛این غلام سیاه خودش را روی دوپای امام حسین علیه السلام انداخت و شروع کرد پاهای حضرت را بوسیدن.گفت:یابن رسول الله!ای پسر پیغمبر!آخر چطور می شود من که در خوشی ها با شما بودم،در گرفتاری شما را رها کنم؟درست است که من از خاندان شریفی نیستم.درست است که من سیاه پوست هستم.درست است که من خوش بو نیستم.اما شما بیا و یک منت بر من بگذار و من را هم بهشتی کن.
(کتاب سلوک عاشورایی منزل دوم/صفحه 88)
مشخصات
