اطلاعات بیشتر
کتاب رویای نیمه شب به قلم مظفر سالاری محتوای آن داستان عاشقانه ای می باشد که در آن یک پسر سنی عاشق دختر شیعه ای می شود و در مسیر با اتفاق های تلخ و شیرینی مواجه می شود.
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
پسری سیاه پوست روبه رویم ایستاده بود.صندوقچه ای چوبی در دست داشت.با صدایی نازک فریادی کشید و به عقب جست.امینه پشت سرش بود.او هم برای چند لحظه وحشت کرد.خجالت زده را را باز کردم.با دست پاچگی غلاف را بیرون کشیدم.خنجر را در آن فرو بردم و روی دیوار،سرجایش آویزان کردم.
_مرا ببخشید!حوصله ام سر رفته بود.برای همین...
امینه گفت:«شما هرگز نباید از یک خدمتکار و یا یک برده ی سیاه،معذرت خواهی کنید.»
پسر سیاه پوست که دستاری از حریر ارغوانی به سر پیچیده بود،تعظیم کرد و سرش را پایین انداخت.
_«جوهر»کرولال است.در کارها به شما کمک خواهد کرد.
گفتم:«یک برده ی کرولال به چه درد من می خورد!این اتاق برای کاری که باید انجام دهم،خیلی مجلل و بزرگ است.وسایل لازم کجاست؟هیچ چیز این جا نیست.شاید محل کار من،جای دیگری است.»
امینه به جوهر اشاره کرد تا صندوقچه را روی یکی از تاقچه ها بگذارد.بدون نگاه کردن به من گفت:»این چیزها به من مربوط نیست.وقتی بانویم قنواء آمدند،از ایشان بپرسید.«
جوهر،صندوقچه را ناشیانه روی تاقچه گذاشت و در انتظار دستور بعدی،همان جا ایستاد.امینه با اشاره از او خواست در صندوقچه را باز کند.صندوقچه پر از زینت آلات و جواهرات گران بها بود.
_این یکی از چند صندوقچه ای است که برای کار به شما سپرده خواهد شد.آنچه درون آن است با مشخصات کامل ثبت شده.همه ی این ها برای بانویم قنواءست.امروز جواهرات این صندوقچه را بررسی کنید و ببینید کدام تعمیر یا صیقل می خواهد.فردا که آمدید،خواهید دید آنچه را لازم دارید در دسترس تان است.
امینه باز تعظیم کرد و بیرون رفت.از این که آن بیچاره ها باید روزی صدبار تعظیم می کردند خنده ام گرفت.جواهرات را زیرورو کردم.تعدادی از جواهرات خریداری شده از ما،میان آن ها بود.هیچ کدام نیازی جدی به تعمیر یا صقیل نداشتند.رو به جوهر گفتم:«یکی مثل ریحانه،مرتب گلیم می بافد.آخرش هم پولی برای خرید یک گوشواره ندارد.یکی هم مثل قنواء آن قدر طلا و جواهر دارد که نمی داند با آن ها چه کند.تازه ریحانه کجا و بانویت قنواء کجا؟»
جوهر بل ورچید و شانه را بالا انداخت.نمی فهمید چه می گویم.به ظرف های میوه اشاره کردم و گفتم:«اگر میل داری می توانی از این میوه ها بخوری.این ها برای بیست نفر هم زیاد است.»
(کتاب رویای نیمه شب/صفحه 88)
