طوفان البکاء

«طوفان البکاء فی مقاتل الشهداء»از مشهورترین کتب مقاتل مورد استفاده شیعیان در سده 13و 14بوده که با نام «جوهری»معروف است.این کتاب در نقاط مختلف ایران،قریب به دو قرن در مکتب خانه ها و مدارس سنتی قدیم،جزء دروس اصلی آنان به حساب می آمد و تدریس می شد و بسیاری از وعاظ و ذاکرین اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام،از آن بهره وافی می بردند.

طوفان البکاء در مصائب ائمه اطهار علیهم السلام بالاخص سیدالشهدا علیه السلام و اسرای کربلا و در بعضی کتب نام این کتاب را اینطور بیان کرده اند:طوفان البکاء فی مقاتل الشهداء.

این کتاب مشتمل بر یک مقدمه و چهارده آتشکده و هر آتشکده چند شعله و یک خاتمه (که در احوال خود مولف است)می باشد.

چهارده آتشکده در احوال چهارده معصوم علیهم السلام است که در بخش امام حسین علیه السلام کربلا به تفصیل به نظم و نثر بیان مطلب نموده است.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

روزی برگزیده ی ملک علام یعنی حضرت خیرالانام در مسجد الحرام پشت بر دیوار کعبه داده و دیده ی حق بین از تماشای دنیای صورت به عالم معنی گشاده که جماعتی از زنان قریش،ملبس به لباس عشرت و عیش،خندان و خرم به نزد آن مفخر اولاد آدم آمدند و عرض کردند:یا رسول الله!نظم:

گرچه ما در دین و آئین از شما بیگانه ایم

        در حقیقت با تو خویشیم و زیک کاشانه ایم

حاصل این قوم و خویشی گرچه رنگ و ریو نیست

        گرتو از ما ننگ داری از تو ما را ننگ نیست

دل نهادن بر سخن های بد ایشان چرا

          قطع خویشی کردن ای پیغمبر از ایشان چرا

بزم سوری چیده ایم اما دلی مسرور نیست

          زان که بی خاتون محشر بزم ما را نور نیست

ز اهل مجلس هر یکژ بر دیده او را جا دهد

          دخترت خیرالنساء گر پا به چشم ما نهد

معدن انصافی و این بس که هنگام سخا

          از تو سائل هرچه خواهد نعم گویی نه لا