اطلاعات بیشتر
اصل این رساله سلسله دروس اخلاقی و عرفانی مرحوم علامه طباطبایی است که در سال 1368 و 69 هجری قمری در حوزه علمیه قم برای بعضی از طلاب بیان فرموده که حضرت آیت الله حاج سیدمحمدحسین حسینی طهرانی همان زمان نگارش فرموده و پیرامون طرح کلی سلوک الی الله ,شرح عوالم مقدم بر عالم خلوص ( اسلام, ایمان, هجرت,جهاد ), شرح طریق و کیفیت سیر الی الله و شرایط لازم سلوک می باشد.
این رساله در4 بخش تنظیم شده است
بخش اول معرفت اجمالی و طرح کلی سلوک الی الله
بخش دوم شرح تفضیلی عوالم مقدم بر عالم خلوص
بخش سوم شرح اجمالی طریق و کیفیت سیر الی الله
بخش چهارم شرح تفصیلی طریق و کیفیت سیر الی الله
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
یکی از اهم چیزهایی که در راه سیر و سلوک و در حکم ضروریتی از ضروریات آن است همانا امر مراقبه است. سالک باید از اولین قدم که در راه می گذارد تا آخرین قدم خود را از مراقبه خالی ندارد و این از لوازم حتمیه سالک است.
باید دانست که مراقبه دارای درجات و مراتبی است, سالک در مراحل اولیه یک نوع مراقبه ای دارد و در مراحل دیکر انواع دگری . هرچه رو به کمال رود و طی منازل و مراحل کند مراقبه او دقیق تر و عمیق تر خواهدشد. به طوری که اگر آن درجات از مراقبه را بر سالک مبتدی تحمیل کنند از عهده آن برنیامده و یک باره سلوک را به زمین می گذارد یا سوخته و هلاک می شود; ولی رفته رفته در اثر مراقبه در درجات اولیه و تقویت در سلوک می تواند مراتب عالیه از مراقبه را در مراحل بعدی به جای آرد, و در این حالات بسیاری از مباحات در منازل اولیه بر او حرام و ممنوع می گردد.
در اثر مراقبه شدید و اهتمام به آن ,آثار حب و عشق در ضمیر سالک هویدا می شود, زیرا عشق به کمال جمال علی الاطلاق فطری بشر بوده و با نهاد او خمیر شده و در ذات او به ودیعت گذارده شده است لیکن علاقه به کثرات و حب به مادیات حجاب های عشق فطری می گردند و نمی گذارند که این پرتو عشق ازلی ظاهر گردد.
به واسطه مراقبه کم کم حجاب ها ضعیف شده تا بالاخره از میان می رود و آن عشق و حب فطری ظهور نموده ضمیر انسان را به |ن مبدأ جمال و کمال رهبری می کند.
( رساله لب اللباب / صفحه 30 و 31 )
