اطلاعات بیشتر
این کتاب بیان گوشه هایی از افکار و مقامات معنوی آیت الله «محمدتقی بهجت» است. در این اثر مجموعه ای از دیدگاه های آیت الله محمدتقی بهجت در زمینه قرآن کریم و لزوم بهره گیری از این کتاب آسمانی، احادیث اهل بیت(ع) و دقت در صدور این احادیث و دلالت آنها، فقه و اصول و فراگیری آن، ارزش های اخلاقی و عملی، فلسفه و عرفان، کشف و کرامات، حج و سرپرستی حجاج، امام خمینی و انقلاب اسلامی، سیاست و مسایل سیاسی جمهوری اسلامی ایران و برخی از رهنمودهای اخلاقی و عرفانی ایشان به طلاب بیان شده است. نویسنده همچنین به توصیف شخصیت علمی، اخلاقی و معنوی آیت الله محمدتقی بهجت پرداخته و سخنان پسر ایشان، حجت الاسلام علی بهجت را در مورد شخصیت پدر خویش منعکس نموده و خاطراتی از ایشان در مورد پدرش و همچنین رابطه آیت الله محمدتقی بهجت با سایر علما و نقل قول ها و دیدگاه های ایشان درباره سایر علما را درج نموده است.
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:
رهنمودی برای رسیدن به تمرکز
آیة الله بهجت از کسی نقل کردند که:در وادی السلام نجف،در کنار مرقد حضرت هود و حضرت صالح علیهم السلام،پیرمردی را دیدم که نشسته و دست هایش را به حالت خاصی گذاشته است.پرسیدم:چرا چنین کرده:(اطرافیان)پاسخ دادند که وی برای تحصیل تمرکز ،چنین ریاضت می کشد.
ایشان در ادامه افزودند:
نیازی به این کارها نیست.همین که انسان توجه پیدا کند که (خداوند) محیط بر همه چیز است ،کافی است.
برگرفته از صفحه 226 و 227 کتاب
