قصه کربلا

آنچه که در نگارش این کتاب از نظر تربیت واقعه کربلا مورد توجه بوده است حرکت امام و اهل بیت علیهم السلام و یارانش م باشد،که این حرکت از مدینه آغاز و به مدینه نیز ختم می شود،و این حرکت در قالب پنج سفر صورت گرفت:

سفر اول:حرکت از مدینه بسوی مکه با هدف امتناع و سرباز زدن از بیعت با یزید...

سفر دوم:حرکت از مکه بسوی عراق که بصورت ظاهر اجابت دعوت مردم کوفه که نامه های زیادی به حضرت نوشته؛و نیز کسانی را که برای دعوت از حضرت فرستاده بودند...

سفر سوم:حرکت اهل بیت بسوی شام همراه با رسالت تبلیغ و رسانیدن پیام علیه السلام

سفر چهارم:حرکت از شام بسوی کربلا کربلا و اقامه ماتم و عزا برای عزیزان خود کنار مرقد مطهر امام علیه السلام و فرزندان و یاران عزیزشان بود.

سفر پنجم:بازگشت بسوی مدینه

این سفر ها محورهایی است که این کتاب بر اساس آنها تنظیم گردیده،و چون قبل  و بعد از این سفرها و همچنین در بین آنها حوادث زیادی اتفاق افتاد،بخش اول کتاب را به 10 فصل تقسیم کردیم و در طی آنها به بیان رویداد ها و حوادثی که رخ داده است پرداخته ایم.

برخی از ویژگی های این کتاب عبارتند از:

1.ترتیب کتاب بر محور حرکت های امام حسین علیه السلام و اهل بیت از مدینه تا مدینه.

2.ذکر نام و مطالبی پیرامون منازلی که امام علیه السلام از مکه تا کربلا از آنها عبور کرده و بیان برخوردهایی ک هامام علیه السلام با افراد در این منازل داشته اند.

3.جمع آوری و ذکر نام کسانی که در کربلا با امام علیه السلام به شهادت رسیدند بیش از 72 شهید مشهور.

4.ترجمه ی هر یک از اصحاب و یاران امام علیه السلام در متن و یا در پاورقی به مقدار ممکن که از مصادر استخراج و ذکر شده است.

5.ترجمه و شرح حال کسانی که به مناسبتی نام آنها در این کتاب مذکور گردیده است.

6.ذکر نام افرادی که بهمراه امام حسین علیه السلام به کربلا آمده و لکن بعلل مختلف بشهادت نرسیده اند.

7.گردآوری و ذکر اسامی بعضی از زنان و کودکانی که یهمراه حضرت علی بن الحسین علیه السلام بعد از شهادت اسیر شده اند.

8.بیان منازلی که اهل بیت هنگام اسارت در مسیر شام بر آنها عبور کرده اند.

9.نقل روایات و احادیثی که حکایت از اطلاع امام علیه السلام از شهادت و وقایع بعد از آن می کند.

در بخشی از متن این کتاب  می خوانیم:

42-زیاد بن عریب

از قبیله ی همدان و مکنی به ابی عمره است،مردی متهجد و اهل عبادت بود،پدر او از اصحاب پیامبر بود و خود او نیز محضر پیامبر گرامی را درک کرده بود،مردی شجاع و معروف به عبادت و پرهیزگاری بوده است.مهران کاهلی می گوید:در کربلا حضور داشتم، مردی را دیدم شدیدا می جنگید و هرگاه که بر سپاه کوفه حمله می کرد آنها را پراکنده می ساخت سپس به نزد امام حسین علیه السلام آمده و می گفت:

                                    اَبشِر هُدِیتَ الرُّشدَ یابنَ احمَدا                                فی جَنة الفِردوِس تَعلو صُعدا

سوال کردم او کیست:

گفتند:او ابو عمره ی حنظلی است.

پس شخصی به نام عامر بن نهشل راه را بر او گرفت و او را به شهادت رساند و سر او را از بدن جدا کرد.

کتاب قصه کربلا/صفحه 323