دانستنی های عاشورا

کربلا مکتب عظیم و شکوهمندی است که افبای آن ایثار،استقامت،شجاعت،صبر،رضا و اخلاص می باشد.فرهنگ کربلا و عاشورا در متن جامعه و بشریت خواهد بود و برای همیشه نو،جدید و تازه است و این جاودانگی تا ابد زنده خواهد ماند.

فرهنگ کربلا،زمینه ساز فرهنگ انتظار و انتظار ادامه عاشورا و کربلایی دیگر به وسعت همه جهان است.

مجموعه حاضر در حقیقت حاصل تلاش بی دریغ محققان،مورخان و محدثان مخلص مکتب اسلام و اهل بیت علیهم السلام است که سالیان دراز به جمع آوری احادیث،روایات و اخبار همت گماشته و در ماندگار ساختن نهضت جاوید حسینی نقش مهمی آفریدند.

در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:

حضرت به جهت بیعت ننمودن با یزید ناچار شد که به سوی مکه هجرت فرماید.لذا شبانه پس از دیدار از قبر جد بزرگوارش و خداحافظی به اتفاق برادران و اهل بیت خود در 28 رجب سال 60 هجری از مدینه خارج و روز سوم شعبان وارد مکه شد.

سید الشهدا علیه السلام و یارانش حدود 125 روز در مکه اقامت نمودند و چون تعدادی از افراد یزید،به بهانه حج برای ترور و قتل آن حضرت به شهر مکه آمده بودند و ماموریت داشتند با سلاحی که در زیر لباس احرام پوشیده اند و در ماه حرام و کنار کعبه،امام حسین علیه السلام را به قتل برسانند و خون پاکش را بر زمین بریزند.

بدین جهت امام،حج تمتع را به عمره ی مفرده تبدیل فرمود و برای گروهی از مردم سخنرانی کوتاهی ایراد کرد و فردای آن روز یعنی هشتم ذیحجه با گروهی از یاران و اهل بیت خود رهسپار عراق شده و فرمودند:«برای رعایت حرمت خانه ی خدا،مکه را ترک می کنم.»پس از خروج امام حسین علیه السلام از مکه،یزید به محض اطلاع از حرکت آن حضرت در نامه ای به حاکم کوفه نوشت:شنیده ام از بگمار تا اطلاع دهند.همه روزه اخبار را برای من بنویس.هرکس با تو جنگ کند با او بجنگ.

امام حسین علیه السلام هنگامی که همراه اهل بیت و یارانش به سوی کوفه می رفت،یکی از سرداران سپاه کوفه به نام حربن یزید ریاحی همراه با لشکر هزار نفری خود به فرمان یزید،در نزدیکی سرزمین کربلا راه را بر آن حضرت بست.

برگرفته از صفحه 19 کتاب