اطلاعات بیشتر
مساله ی قیام امام حسین علیه السلام و ماجرای کربلا یکی از مسائل پیچیده ی تاریخ اسلام است و لذا درباره ی آن واقعه ی عظیم، تفسیرها و تحلیل های متفاوت، دور از هم و گاه متناقضی ارائه شده است؛ اما در عین حال این واقعه ی تاریخی خوشبختانه از مستندترین بخش های تاریخ اسلام نیز هست؛ چرا که در بسیاری از حوادث این نهضت، در بین مورخین اتفاق نظر وجود دارد.
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم :
پس تنها راهی که می‌ماند، راهی بود که امام علیه السلام آن را انتخاب فرمود. ایشان باید راهی را انتخاب می‌کرد که اساس و ریشه ی این مانع برطرف بشود؛ اساسی که تمام خرابی‌ها و مفاسد از آنجا سرچشمه می‌گیرد. اگر سرچشمه ی مفاسد کور شود، می توان که مشکلات و انحرافات اصلاح خواهند شد یا حداقل جلوی انحرافات آینده گرفته خواهد شد.
بنابراین در همه جا و همه حال امام، یزید خلیفه را انکار و نفی می‌کرد و به صور مختلفی می‌فرمود: «یزید شایسته خلافت و حکومت بر مسلمین نیست.» و در این انکار علاوه بر یزید، انکار اصل خلافت را نیز می خواست؛ خلافتی که به ربوبیت تغییر منزلت داده است. دشمن نیز اهمیت تصمیم و عزم امام علیه السلام را تا اندازه‌ای درک کرده بود و از آنجا بود که هم دشمن تصمیم داشت که امام علیه السلام را به هر شکل ممکن از سر راه بردارد.
برگرفته از صفحه 212 الی 213 کتاب
مشخصات
