اطلاعات بیشتر
کتاب حاضر، مجموعه داستانک هایی است درباره حجت حق، حضرت حسین بن علی بن ابی طالب، آقای شهیدان همیشه ی تاریخ و شهید سعید دشت کربلا، به روایت منابع کهن اهل سنت،داستانکی که این قلم منظور دارد، خیلی کوتاه است، بین صد تا سیصد واژه ؛ و تلاش نویسنده بر آن بوده تا قصه را با حداقل واژه ها و بدون شاخ و برگ اضافه ارائه دهد.
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:
خانه محاصره شده بود و خولی راه فرار نداشت.می دیدمش که رنگ پریده،هراسان به این طرف و آن طرف می رفت و در فکر جایی بود که خود را پنهان سازد.در آن خانه ی بزرگ پر از روزن و گوشه و کنار، می توانست خود را پنهان کند؛البته اگر من نبودم.
من همسرش هستم؛ یعنی از وقتی سر حسین را به خانه آورد،دیگر خودم را همسرش نمی دانستم و آرزوی مرگ او، تنها آرزوی زندگی ام بود.ماموران امیر مختار در می زدند.می دانستم خولی ته راهرو زیر سبدی بزرگ پنهان شده است.در را باز کردم.ماموران به داخل خانه آمدند و همه جا را گشتند.حیف! چندان زرنگ نبودند و احتمال فرار خولی وجود داشت:
یکی شان پرسید:
از همسرت خبر داری؟
گفتم:
_چه می دانم...
و با دست راهرو نشانش دادم.
خولی را که کت بسته آوردند،به غیظ نگاهم کرد،ولی من دیگر از او نمی ترسیدم.مرگی دردناک،کمترین جزای او بود.
برگرفته از صفحه 260 کتاب
مشخصات
