اطلاعات بیشتر
حکایت زمستان،حکایت رزمنده ای است که در صحنه ای از صحنه های نبرد،می رود تا توسط دشمن در یک گور دسته جمعی دفن شود،در واپسین لحظات،متوسل به وجود مقدس حضرت ابوالفضل (علیه السلام)می گردد و به معجزه ی آن حضرت،از مرگ حتمی نجات می یابد.پس از آن،در دل خاک دشمن و در میان اردوگاه های مخوف،چندبار دست به عملیات های شهادت طلبانه می زند،اما...
ما اعتقاد داریم کتاب حکایت زمستان،در جذابیت،و در ایجاد شور و شعور،یکی از کتاب های کم نظیر است.
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:
از همان لحظه اول ورودشان،از چهره های مصمم شان معلوم بود که هیچ چیزی را لو نخواهند داد.آنها را هم مثل من لخت کرده بودند و فقط یک شورت پاشان بود.عجیب بود که موقع شکنجه،هر یک از آن دو می خواست سپر بلای دیگری بشود.بیشتر هم آن که کوچک تر بود،این حال و هوا را داشت.خودش را می انداخت روی آن که بزرگ تر بودتا به جای او شکنجه شود.
در اولین فرصت کوتاهی که پیش آمد تا با آنها تنها باشم،اسم و فامیل،و اسم پدرشان را پرسیدم.می خواستم اگر روزی از چنگال منافق ها خلاص شدم،نام آنها را هم به صلیب سرخ بگویم.تازه وقتی اسم و مشخصاتشان را گفتند،فهمیدم باهم برادر هستند.این موضوع را ولی به منافقین نگفته بودند.اسم کوچک تره سعید بود و اسم برادر بزرگ تر،سعادت.
از آن به بعد،وقتی آن دو جلو شم من شکنجه می دادند،احساسات و عواطفم بیشتر تحریک می شد و بیشتر کنترلم را از دست می دادم.هرچه فحش به دهانم می رسید،به مأموران شکنجه می دادم و ازشان می خواستم آنها را ول کند.گاهی به شان التماس می کردم که بیایندو مرا به جای آنها شکنجه کنند.
کتاب حکایت زمستان/صفحه 207
مشخصات
