اطلاعات بیشتر
آن روز ها که دسته دسته تابوت برادران ما از جبهه بر می گشت،ضدانقلاب های مذهبی در خیمه های نخوت خود زیارت عاشورا و دعای توسل و ندبه را بهانه کرده بودند و در پایان هر روضه و گریه و توسل خویش،کسانی را نفرین می کردند که مانع ظهور آقا شده اند؛کسانی را که دین را از خلوص و معنویت و نزاهت خود دور کرده و به شائبه سیاست و دنیا طلبی آلوده اند.کسانی را که حاضر نیستند قبول کنند حکومت قبل از ظهور آقا باطل است.
آن روز ها که در جبهه هر روز زیارت عاشورا مقدمه ی عملیاتی بود که خون قلب بسیجی ها را به خود می خواند،ضد انقلاب های مذهبی هزار هزار بار گفتند و توسل پیدا کردند و اشک ریختند و خون از دماغ هیچ کدامشان نیامد.
ضد انقلاب های مذهبی دوست داشتند برای حسینی گریه کنند که به تاریخ پیوسته است و به حماسه ای دخیل ببنندند که تمام شده باشد.
حسین زنده برای آنها خطرناک بود؛همان گونه که برای اهل کوفه.ممکن بود از حنجر چنین حسینی هر لحظه ندای«هل من ناصر ینصرنی»فوران کند.
کتاب شهدا برای چه افقی جنگیدند/صفحه 9
مشخصات
