اطلاعات بیشتر
کتاب "وصال (چهل روایت از دلدادگی شهدا به امام زمان علیه السلام)"
در بخشی از متن این کتاب می خوانیم:
جنگ که به پایان رسید عده ای از ررزمنده های دیروز به سراغ دنیا رفتند.گویی از قافله عقب مانده اند!حسابی در گیر دنیا شدند!عده ای هم روزگار را طی کردند.اما عده ای هنوز باور نمی کردند.نمی توانستند باور کنند که کاروان رفته و آن ها جا مانده اند!برای همین روزگارشان با حسرت و سختی طی می شد.آن ها در جبهه بزرگ شده بودند.در جبهه خدا را شناخته بودند و ...
یکی از آن ها علیرضا بود؛علیرضا غلامی اعزامی از اردستان.از دلاوران خوب لشکر امام حسین علیه السلام اصفهان.او دانشجو بود.اما درس و تحصیل نتوانست او را از وظیفه اش جدا کند. در دوران جنگ،درس را رها کرد و راهی جبهه شد.در بیشتر عملیات ها حضور داشت.در همان سالهای جنگ یک پایش را در مناطق عملیاتی باقی گذاشت تا روزی برگردد!با پایان جنگ مسئولیت تعاون را بر عهده گرفت.با برخی دوستانش راهی مناطق عملیاتی شد.او یکی از آغازگران بحث تفحص شهدا بود.تمام توان خود را برای بازگرداندن شهدا گذاشت.تا اینکه مسئولیت گروه تفحص لشکر بر عهده ی او نهاده شد.هر لشکر در مدتی خاص در یکی از مناطق عملیاتی مشغول به کار بود.بعد هم با دیگر لشکرها جای خود را عوض می کرد.بچه های تفحص لشکر تا روز نیمه شعبان فرصت داشتند که در شرهانی به جست و جوی شهدا بپردازند.اما این روزهای آخر هرچه گشتند شهدا خودشان را نشان نمی دادند...
کتاب وصال/صفحه 126
مشخصات
