اطلاعات بیشتر
این کتاب،چشم اندازی است به سیرت هفتاد و دو غواص کربلای اروند.روایت این حماسه،دقیقا منطبق با واقعیتی است که در شامگاهان چهارم دی ماه سال 65 در منطقه ی عملیاتی کربلای چهار اتفاق افتاد.این داستان واره،برگرفته ای از خاطرات بازماندگان این حماسه ی عاشورایی است.
در بخشی از متن کتاب می خوانیم:
هواپیماها که آمدند تو آسمان،موجی آمد طرفم و سرم را برد زیر آب و من خیلی سریع سعی کردم بیایم روی آب و ببینم این بار بمب ها کجا افتاده و چه ها کرده. و همان لحظه،از همان راه دور حدس زدم باید اسکله باشد،اسکله ی نیروهای پیاده.ومنور ها،با آن درخشندگیی بی رحمشان،حقیقت تلخی را نشانم دادند:آتشی که به جان قایق ها افتاده بود،در مدخل کارون و ...نخواستم تخیلم را به کار بیندازم و قایق ها را پر از نیرو ببینم.حتی دلم می خواست حس بویایی ام از کار می افتاد و بوی خون و باروت را نمی شنیدم.یا یک بوی تند دیگر را،که از بودنش در تعجب ماندم و سرچرخاندم و دنبالش گشتم و دیدم آنجا نمی توانم آن بو را شنیده باشم و گفتم:پس...گفتم:این بوی نعنا از کجاست؟
مشخصات
