اطلاعات بیشتر
بیست و دوم آبان ماه سال 1390 ،زمانیکه انفجار در پادگان «بیدگنه ملارد» در حوالی کرج رخ داد، یکی از فعال ترین دانشمندان موشکی ایران به شهادت رسید؛ این انفجار پرده از فعالیت‌های مردی برداشت که رفتنش، تن پایتخت را لرزاند.
«حسن طهرانی مقدم» را کمتر کسی بود که بشناسد و آن کسی هم که شناخت با تمام ابعاد نشناخت.
بچه محله «سرچشمه »،جوانک لاغر اندام و سر به زیر با موهای فرفری بود. پدرش پیشه خیاطی داشت و مادرش بیشتر سختی‌ها را در تربیت او و سه برادر و دو خواهر دیگرش متحمل شد. علی کوچکترین برادر آنها اولین شهید خانواده تهرانی مقدم بود که هرچند در همان ماه های ابتدای جنگ در سوسنگرد به شهادت رسید و لی بیشترین ارتباط را این دو برادر با هم داشتند.
برادران طهرانی مقدم در مسجد زینب کبری سلام الله علیها در سرچشمه تهران زیر نظر آیت‌الله لواسانی امام جماعت و مدیر مسجد تعلیمات دینی و مقدمات آشنایی با اسلام را فرا گرفتند و در گروه سرود مسجد به فعالیت پرداختند. همین گروه،بعدها هسته اولیه گروه سرودی شد که در 12 بهمن 57 در فرودگاه مهرآباد به بنیانگذار انقلاب اسلامی خیرمقدم گفت .
آیت‌الله لواسانی در این باره می‌گوید:« محل ما خیابان امیرکبیر کوچه میرزا محمود وزیر است ،آنجا یک مسجد و یک حوزه علمیه داریم و خانه ما هم کنار مسجد است. وقتی میرفتیم برای نماز نوجوانان زیادی به مسجد می آمدند و ما هم برای ایشان برنامه‌هایی داشتیم .یک گروه سرودی هم درست کرده بودیم که در همان روزهای انقلاب برای خودش برو بیایی داشت. مسجد پر رونقی بود و بچه های زیادی در آن رفت و آمد می‌کردند .همان نسل بچه ها، سال ها بعد، تعداد زیادی شان سردار و سرتیپ و متخصص شدند.
سه برادر بودند. محمدآقا که خدا حفظشان کند الان هم هستند، حاج حسن آقا که یگانه بودند و شهید علی، برادر اینها. مادر خوب و متدینی هم دارند. اینها را آورد مسجد پیش ما .چقدر این حاج حسن آقا با اخلاص بود ما با اینها مانوس بودیم و برای شان احکام میگفتیم بچه‌های خوبی بودند...
شهید حسن طهرانی مقدم مهر 1384 جانشینی فرماندهی نیروی هوایی سپاه را پذیرفت , اما یک سال بعد مسئولیت « سازمان خودکفایی سپاه »را بر عهده گرفت تا پنج سال بعد در همین مسئولیت در 21 آبان 1390 در حالی که مشغول به اتمام رساندن یکی از پروژههای راهبردی خود بود, به جمع یاران شهیدش پیوست.مردی که وصیت کرده بود روی سنگ قبرش بنویسند: « اینجا قبر کسی است که می خواست اسرائیل را نابود کند. صحیفه ای که پیش رو دارید,برش هایی است کوتاه و گزیده شده از مجاهدت غرورآفرین «حاج حسن طهرانی مقدم» که به حق او را «پدر موشکی ایران» لقب داده اند. آنچه در این کتاب خواهید خواند,حتی نمی از دریای عزم و اراده آن سردار نیست, بسیاری از خاطرات و اطلاعات تاریخی به دلایل امنیتی و سیاسی, ناگفته یا ناقص گذارده شده اند.و خاطراتی افرادی نیز با نام محفوظ آمده است.
برخی عناوین کتاب عبارتند از :
نارنجک های دست ساز
بخوان و بزن
موشک در ازای شفاعت
صعود پنج هزار نفری
نابود کردن اسرائیل فقط به دست شیعه است
به علی پروین گفت: برای آخرتت چه کردی؟
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
با حاج حسن برنامه ریزی کردیم برای صعود پنج هزار نفری به قله دماوند. دو هفته مانده به انجام این کار بزرگ, رفتیم خدمت حاج « احمد کاظمی». حاج احمد گفت: اگر ما بخواهیم پنج هزار نفر را ببریم قله دماوند, اول باید ببینیم خودمان مرد این کار هستیم یا نه.» لذا ده روز مانده به صعود, پنج شنبه و جمعه ای را با حاج حسن و حاج احمدبرنامه ریزی کردیم و به لطف خدا توانستیم در مدت زمان کمی به این قله صعود کنیم.
ما در مجموعه سپاه توانستیم پنج هزار بسیجی و سپاهی را به قله دماوند بیاوریم که البته کار بسیار دشواری بود.در تاریخ کوهنوردی ایران و جهان سابقه نداشت.پنج هزار کوهنورد که حدود صد نفر آنها م خو.اهران بسیجی بودند,چنینی صعودی داشته باشند. حاج حسن به مناسبت این صعود از قبل تابلویی آماده کرده بود که در آن نوشته شده بود «ما این قله را با توسل به خانم فاطمه زهرا سلام الله علیها فتح کردیم.» موج رسانه ای که بیگانگان به راه انداختند هم قابل توجه بود. در همان زمان شبکه بی بی سی اعلام کرد: «سپاه احتمال می دهد غربی ها امکان دارد با هلی برن نیرو در قله ها پیاده کنند, بنابراین آمده اند نیروهای خود را برای این کار آماده کرده اند.» نیت ما چنین چیزی نبود, ولی این کار یک نوع مانور نظامی به حساب آمد. حضرت آقا بعد از این که ما گزارش این کار را دادیم, فرمودند:« من خیلی خوشحال شدم. ابتکار بسیار خوبی بود. ادامه دهید.»
(کتاب با دست های خالی / صفحه 95 )
