اطلاعات بیشتر
12 فروردین 1333 پنجمین فرزند خانواده باکری در میاندوآب به دنیا آمد که نامش را مهدی گذاشتند. پدرش فیض الله از مهاجران آذربایجان شوروی بود و در کارخانه قند ارومیه کار می کرد .مادرش مهدی را در کودکی تنها گذاشت و در حادثه‌ای از دنیا رفت. پس از فوت مادر مهدی ،فیض الله همسر دیگری برای خود انتخاب کرد و بدین ترتیب سرپرستی فرزندان همسر اول او به عهده عمه و مادربزرگشان قرار گرفت. فیض‌الله به هیچ عنوان در رسیدگی به فرزندانش کوتاهی نمی‌کرد و به علت روحیه تعهد و تدینی که داشت ،آنها را زیر پر و بال خود بزرگ کرد .مهدی تحصیلات ابتدایی و راهنمای خود را در حالی به پایان رساند که در تمام این مدت یا در باغ میوه به پدرش کمک می‌کرد و یا در کارخانه قند کار می کرد .دوره دبیرستان با اخذ دیپلم ریاضی در سال 1351 به پایان رسید و در سال 1352 در رشته مهندسی مکانیک در دانشکده فنی دانشگاه آذر آبادگان تبریز قبول شد و ادامه تحصیل داد. از آن زمان به بعد مهدی رسماً وارد فعالیت دینی، مذهبی و سیاسی شد و تا لحظه آخر خدمات بسیار ارزنده ای را در هر جا که پا گذاشت اعم از خدمت سربازی، سپاه ارومیه، شهرداری ارومیه ،جهاد سازندگی آذربایجان غربی و جبهه های نبرد حق علیه باطل از خود به جای گذاشت و تبدیل به شخصیتی شد که هنوز هم بعد از گذشت 20 و اندی سال از فقدانش، هرکس که روزگار را با او سپری کرده خصوصاً همرزمانش، وقتی نام مهدی باکری به میان می‌آید حسرت عجیبی به دلشان می نشیند از فقدان چنین مخلوقی از مخلوقات خداوند که روزی روزگاری با او که عبد صالح و مطیع الله بود همدم و همنشین بوده اند...
برگرفته از صفحه 9 کتاب
