سید حسن نصرالله؛ انقلابی جنوبی

زمانی که سپاه درندگان به مردم حـ حمله کرد، و مقاومت آنان  را ترور خواند و دینشان را خشونت آمیز، مقدسات مردم  هتک شد و سرزمینشان اشغال؛ از میان آنان باید یک مرد انقلابی پیدا می شد. مرد انقلابی ما از جنوب بشریت، جنوب اسلام و جنوب عربیت سر بر آورد؛ انقلابی معممی که برای مقابله با سپاه شمال اروپا و آمریکا و اسرائیل قیام کرد و نفخه تاریخ و روح حسین علیه السلام ، که در کربلا با خون خود خضاب بست، از انقلابش به مشام می رسید. کربلا هنوز میان ما و در جهان معاصر ما زنده است. و سید حسن نصر الله،  این انقلابی معمم، می بایست بیاید تا قیام و عمامه باز با هم در فراز شوند و فصل تازه ای از عزت و کرامت و پیروزی و تن ندادن به خواری در دین و دنیا را رقم بزنند.  
کتاب حاضر، کتابی است که در آن دوباره انقلابی به رهبری یک روحانی معمم شکل می گیرد و در آن «حسن» از «حسین علیه السلام»  الگو می گیرد. قیامی باز برخاسته از جنوب... و مگر نه اینکه  کربلا در جنوب واقع شده است؟!  
رفعت سید احمد

در بخشی از کتاب می خوانیم:

آغاز فعالیت حزب الله با بی تجربگی و ناپختگی همراه بود و از برخی از  سیاستمداران گاهی اوقات اقدامات حزب الله را محکوم می کردند. به ویژه این  که برخی افراد و کسانی که از گروه های افراط گرا به حزب الله پیوسته بودند، شعار جمهوری اسلامی لبنان را مطرح می کردند. اما تشکیلات حزب الله به تدریج سرو  سامان گرفت و توانست خود را در صحنه سیاسی لبنان سازمانی نیرومند نشان دهد، طوری که بزرگترین قدرت نظامی منطقه حریف او نمی شود. حزب الله در  مسیر پرفراز و نشیب خود،عوامل شکست را کاملاً از سر راه خود برداشت، در مقابل توطئه ها و شانتاژها ایستاد و با صبر ،بردباری ،پایداری، در صحنه سیاسی  داخلی لبنان و مقاومت در برابر رژیم صهیونیستی هیچ گاه از حرکت باز نایستاد.  
«حزب مستضعفان» اولین دریچه حزب الله به سوی جهانی شدن بود.  
نخستین گروندگان به حزب رانده شدگان فقیر و بیچارگانی بودند که از شهرها  و بخشهای محروم لبنان برخواسته بودند و جز خدای متعال چیزی برایشان باقی نمانده بود و پیوستن به حزب الله بهترین گزینه برای آن ها بود. هم اکنون حزب الله  به بزرگ ترین حزب مردمی تبدیل شده که بهترین تشکیلات و سرسختانه ترین موضع گیری ها را دارد و از نظر آگاهی سیاسی و ارزیابی تحولات در بالاترین قله درک و شناخته قرار دارد. حزب الله ضمن رعایت سلیقه های عمومی و بدون چشم پوشی از ارزش ها و مبانی و اصول ثابت خویش و بدون شانه خالی کردن از شعار جهاد دراز  مدت برای آزادی فلسطین از همه رقیبان خویش جلوتر زده است.  
در نخستین انتخابات پارلمانی که پس از توقف جنگ های داخلی در سال  1992 برگزار شد و حزب الله همگام با هم پیمان سوری خود و از طریق او و همراه با حکومت لبنان در آن شرکت کرد،مردم به دلایل گوناگونی به نامزدهای حزب الله رای دادند.  
آن انتخابات در زمستان برگزار شد و نمایندگان حزب الله به خانه های فقیران و بیچارگان و بیوه زنان، گازوئیل رساندند تا سرمای سخت و طاقت فرسای آن سال به آنان آسیبی نرساند. در حالی که ادارات و سازمان های دولتی از انجام وظایف خویش خودداری می کردند، اعضای حزب الله راه های برف گیر روستایی را باز می کردند و محاصره شدگان در برف را نجات می دادند. مدیران و کارکنان ادارات  سرگرم کارهای روزمره خود بودند و توجهی به وضعیت مردم نداشتند.  
حزب الله بدون اینکه میان طوائف گوناگون لبنانی تفاوتی قایل باشد، به مردم فقیر کمک می کرد و پرداخت شهریه فرزندان آنان را در مدارس رسمی به عهده داشت. حزب الله فعالیت های خدماتی اجتماعی گسترده ای دارد و از مراکز فعال  و با نفوذی در زمینه های تربیتی، تبلیغاتی و آموزشی و ارائه کمک های اجتماعی برخوردار است. حزب الله از مراکزی که انقلاب اسلامی در ایران تأسیس کرد  نسخه ای را در لبنان به وجود آورد. از جمله نهادی شبیه به جهاد سازندگی که نقش برجسته ای را در بازسازی مناطق جنگ زده جنوب که بر اثر تجاوز اسرائیل در ژوئن سال 1993 و تجاوز دوباره آن در آوریل سال 1996 ویران شده بودند، ایفا  می کند. نقشی که هیچ گاه از یاد مردم لبنان نخواهد رفت. موسسه شهید نیزیکی دیگر از نهادهای حزب الله است که مسئولیت سرپرستی و نظارت بر امور فرزندان شهدا را بر عهده دارد و آنان را طوری تربیت می کند که متعهد و پایبند به اصول و  ارزش های اسلامی باشند. وجود مؤسسه شهید لبنان موجب می شود حزب الله از  نظر نیروی انسانی متعهد و مومن پشتوانه عظیمی داشته باشد که هیچ گاه پایان نخواهد یافت. هم چنین موسسات آموزشی بسیاری در جنوب لبنان و بعلبک و هرمل وجود دارند که از نظام آموزشی رسمی لبنان پیروی می کنند و زبان های خارجی را نیز آموزش می دهند و شهریه فرزندان خانواده های کم درآمد را به طور قسطی دریافت می کنند. مدیران این مراکز آموزشی دانش آموزان خود را به رعایت شعائر اسلامی پوشش اسلامی و انضباط اخلاقی ملزوم می کنند.  
در اواخر ژوئیه سال 1993 ، رژیم صهیونیستی به حمله نظامی گسترده به لبنان،به ویژه جنوب آن کشور دست زد. هدف از این تجاوز ویران کردن بسیاری از تأسیسات حیاتی و اشاعه جو رعب و وحشت، به منظور وادار کردن اهالی جنوب به ترک خانه ها و روستاهای خود بود. به ویژه آنکه امکانات اولیه پایداری، یعنی  پناهندگان و توان رویارویی با دشمن برای مردم فراهم نبود. جاده های جنوب شاهد کاروان های صدها هزار نفری آوارگان بودند که از چنگال دژخیمان  صهونیست گریخته بودند. آوارگان مدتی را در کنار خویشاوندانشان در بیروت و  اطراف آن به سر بردند.  
رزمندگان مقاومت اسلامی در سرزمین جنوب به مقاومت ادامه دادند، از سرزمین خود دفاع کردند، سلاح خود را بر زمین نگذاشتند و بر حجم عملیات نظامی علیه متجاوزان اشغالگر افزودند تا با میانجیگری محافل بین المللی و  کمک های محدود دولتهای عربی، آتش بس برقرار شد. با برقراری آتش بس،  فعالیت جهادگران سازندگی لبنان برای بازسازی خانه ها و تأسیسات دولتی آغاز شد و کمک های مهم و زودهنگام از ایران وارد لبنان شدند. سوریه نیز بخش زیادی از سیمان مورد لزوم برای بازسازی را تأمین کرد.  
این در حالی بود که کمک دولت های عربی به وسائل اولیه ای مانند پتو و چادر و کنسرو محدود بود. کمک دولت های عربی متضمن این پیام ضمنی بود که نباید به بازی خطرناک مقاومت ادامه داد. مجاهدان حزب الله به روستاهای جنوب رفتند و در جهاد بازسازی به مردم کمک کردند و قدردانی و ستایش مردم از این جوانمردان شجاع که پایدار ماندند و سرزمین را به دشمن واگذار نکردند، دو چندان شد.  
در نیمه ماه آوریل سال 1996 دوباره اسرائیل به لبنان تجاوز کرد. این بار دامنه تجاوز نظامیان صهیونیست بیش از گذشته بود.نیروگاه های تولید برق و پل های ارتباطی لبنان با مردم بی دفاع جنوب از بین رفتند. اسرائیل از دولت لبنان  خواست رزمندگان حزب الله را هر چه زودتر سرکوب کند. لبنان برای دفع تجاوز از  محافل و مجامع جهانی کمک خواست، اما این فراخوانی گوش شنوایی نداشت. 

برگرفته از صفحات 105 الی 107 کتاب